zondag 7 april 2013

Mifano 8 produceert monsterscore ondanks tam duel


De wedstrijd tegen Olympia Boys in 2012 was niet om over naar huis te schrijven en dat was deze keer wederom niet het geval. Toch slaagde Mifano 8 er in om de punten zonder veel moeite in Mierlo te houden. Aanvoerder Chris Bastiaans gaf op de eerste echte lentedag van het jaar het goede voorbeeld. Mede door zijn goals liepen de Mierlonaren al vroeg weg van de tegenstander uit Ommel. Uiteindelijk bleef de teller op zeven doelpunten steken. Een smetje op de het duel was dat 't Achtste ook drie goals moest incasseren: 7-3.



Vanaf de eerste minuut zetten de mannen van André van Gogh druk op de tegenstander en dat leverde vooral in de eerste helft een sloot aan kansen op. In de zevende minuut mocht de keeper van de bezoekende ploeg voor het eerst het leer uit zijn netje vissen toen Chris Bastiaans zijn eerste goal van de wedstrijd scoorde. Bart Joosen (schot op de paal) en Bram Scheefhals, die het voor elkaar kreeg om een 300% kans te missen, hadden de kans om snel te scoren maar lieten dat na. Het was Chris die qua effectiviteit zijn beste spel liet zien. Een paar minuten later verdubbelde de middenvelder de score en vanaf de strafschopstip scoorde hij zijn derde van de morgen. Jurrie Verbunt was gevloerd in de vijandelijke zestien en even later droeg hij nog eens bij aan een nieuw doelpunt. Hij gaf Chris namelijk de kans om zijn vierde goal te maken. In de blessuretijd van de eerste helft belandde de bal zowaar in het doel van de Mierlonaren, waardoor de eerste helft iets minder goed eindigde dan gehoopt.



De tweede helft begon aanvankelijk goed. Maarten Borst en Verbunt vormden een goede tandem in de aanval, want samen produceerden zij het vijfde en het zesde doelpunt. Na een klein uur spelen sloop de lamlendigheid in de Mierlose formatie. Op het kurkdroge en hobbelige veldje 5 was nauwelijks nog een vlotte combinatie te zien en de bezoekers slaagden er zelfs in om 't Achtste onder druk te zetten. De 6-2 en 6-3 gaven Olympia Boys wat hoop, maar echt gevaarlijk werd het niet meer. Rob de Vries, die maanden aan de kant stond met een zware knieblessure, tekende voor het slotakkoord. De aanvaller scoorde van dichtbij op aangeven van Scheefhals, waardoor de 7-3 eindstand op het (figuurlijke) scorebord verscheen.


1 opmerking:

Anoniem zei

Mooi stukje!